Ekber ve Hiç Şiiri - İsmail Uysal

Ben bir hiçim sen ekbersin
Allah’ım affet!
Sen affetmeyi seversin
Allah’ım affet!

Aldığım nefes zararım
Nimetini yer azarım
İflah olmaz günahkârım
Allah’ım affet!

Leş kargası gibiyim ya
Tövbe, tövbe… Yine dünya
Ne ar kalmış ne de hayâ
Allah’ım affet!

Unuturum ölenleri
Dolaşırım kör, serseri
Bir ileri, iki geri…
Allah’ım affet!

Sen yap dersin, olmaz derim
Harama kayar gözlerim
Gitme dersin ben giderim
Allah’ım affet!

Göz verdin harama kaydı
Aklımsa yerinde saydı
Ruh verdin ahdinden caydı
Allah’ım affet!

Ölüm sarmadan kolunu
Ya Rabbim yeşert dalını
İbret almaz bu kulunu
Allah’ım affet!