kanatları, frida'nın tavanı olan bir ejderhanın rüyasıydım
kıblesi ters bir aynada
kendi zihnimin sarsıntısına sırtımı dayamış
her yöne hareket eden toz bulutları aşkına
yüzüme dayanan japon balığı
bilmiyor akvaryum olmadığımı
başka anlamlar çıkıyor torba yasadan
burası dünya, ejderhalar darbede
bizim garip yalnızlığımız küçük bir arbede
"aramakmış oysa sevmek"se
biraz anarşi, biraz devrim, biraz allah
cumhuriyet kesiği bu sızım sızım sızlayan
mona roza'dan mona lisa'ya dek
içimizdeki cellatı serbest bırakan.
ışığın söndürüldüğünü anlayamadılar
boy boy fotoğraf paylaştılar kiminde down kiminde paralimpik
işte böyle tükendik
işte böyle bir enkaz
böyle tuhaf pozlar altında kelli felli kaşeler.
öpüp alnıma götürdüğüm bir ekmek kırıntısı gibi durdum
bütün şuralarınızdan uzakta.
devedikenlerine inanmayı yeğleyen
bir şiirlik sessizlik bu
ejderhanın ağzında alev alan.
17eylul2021
Sema Enci
Kayıt Tarihi : 29.12.2024 09:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
