dağlar var, erişilmez dağlar başında.
insan var, insanlık dışında.
bir de sular var, suları yam yaş ıslatan.
ben, bir de benliğim var, ruhlar içinde.
gönül var, gönüllere aşina.
zarif ürkek bir ceylan bakışı kadar titrek,
göz bebeğinden kalbime akan mana yükü.
duanın bedduayı erittiği vakit,
gönüller devşirir üç beş kelam..
Hasretin düştü yine bu akşam aklıma
Ne yapacağımı bilemiyorum neden?
Beddua ediyorum şu zifiri karanlığa
Sensiz gecedeki mahsun hayalin neden?
Elimdeki resme bakıp bakıp dalıyorum
ZİKRİMDE SEN, FİKRİMDEN SEN OLDU…
ETİMDE SEN, KEMİĞİMDE SEN VE RUHUMDA NÖBET DEĞİŞEN AŞKLARDA SEN…
HER DEM SEN OLDU YÜREĞİM, MADDENİN MANAYA AKIŞINDA...
RAM OLMUŞ BİR YÜREK VAR YÜREĞİMDE HER “GÜLÜM” DEYİŞİMDE
AŞK’IN KIVILCIMI SARMIŞSA BEDENİMİ DİLE NE, HACET BE GÜLÜM…
BEN VE SEN
GÜLCE YAR’E,
GÜLCE SEVDA TÜRKÜSÜ,
DİLİME DOLANIP YÜREĞİNE AKAN…
Ben sana gül, gülce gülüm dedim…
Yüreğim keder taşır,
Yorgun günler damıtır ruhum.
Nefreti, kini gönlün çeker,
Sabırla ak-pak olur kalbimin mihenk taşı.
Beş vakit avuçum da terleşir,
Vakit akıyor,
Onca kurumuş duygu selinden sonra.
Güneş doğmamış,
Tan yerinde mahşeri bir yangın.
Sen demek, ben demekse eğer can-dost? sana gülüm diyemedim,
diyemem…
Bilirim ki, güle dokunmak kor ateşe dokunmaktır.
Bilirim ki, gülü koklamak ağır dozda nikotin krizine girmektir.
Bilirim ki, güle gülüm demek ölmeden evvel kefenlenmektir.
Bilirim ki, güle talip olmak, yalın ayak, baş açık, deli-divane yüreği
Ey sevgili,
Yüreğimden bir demet sevgi koparıp sana gelsem.
Gül suyu ile sulanmış, gül bahçesinde gül kokan, gül yakan, gül bakan
Ve gül sözler döken yüreğine baş eğik selam versem.
“Kabulün kabulümdür, gel ey sevgili” dermisin? …
devasa kıraçların kavruk yüzü,
yorumlarken maddeyi manaya,
bedenimden kopar,
maviyi yakan güneşin ışlak bakışı.
aşkın kanadından süzülen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!