Zulme karşı yeter deyip ölen bir çocuktur bakışlarımdaki fikir çilesi,sen bir zulümdün kirpiklerinde ölüm güzelliğini barındıran.mavinin derinliklerinde gördüğüm teklik,aşkımız ne kadar çoksa biz o kadar tektik.sus bana saçlarını şah damarım bellediğim,gözlerin yeter ağzını yorma ben meçhule,dudaklarındaki zerafetten bayılabilirim, ellerin gül tomurcuğu papatya kızı...
İntihara meyilli bir insanın hissettiği özgürlüğünü yaşamak gibi gözlerine bakma
Kirpiklerin salıncağım
Asacağım...
Bileklerimi asacağım
Yüzüm asılacak
Bir yok daha meçhule kayacak
Bana gül renginde bir doğuş,toz pembe bir ölüm bahşedeceğin için sana müteşekkirim teşekkürüme rica mahiyetinde bana bir tutam bakış verebilirsin nar çiçeği renginde dünyamı huzurun seli basacaktır bu mutlak...
Zoraki nefesler alıyorum hayat denilen muammada
Gözlerin gözlerime yağmur gibi yağacak
Bu sisli gece dağıldığında
O kasvetli gecede çiçeklerin açtığını gördüm
Yeni yıldızlar doğmuştu
Hatta bi kaç tane ay vardı o gece
Mısralarımda haykırıyorum sana susuzluğumu
Kaç yılda gelir bu gecenin sonu
Yaşamak dediğin bu mu?
Bu orucun ne zaman olur ne zaman olur sonu?
İftarı hep iftiharla andık gelmedi nerede?
Tenin içimi ıslatıyor
Her akşam bitiyoruz biraz daha
Gündüzler hiç bitmeyecek gibi
Her gece bitecekmişiz gibi
Gece uyanıkken soluduğumuz her nefes
Gündüzleri akşamdan kalmalığımızı ispatlar gibi
İçimde sana akan bir nehirdir gece
ay ışığında saçların güneş
gecenin bitesi yok
ay batmak istemez saçlarında
saçlarında güneş...
Ömrünü bir kır çiçeğine bahşetmiş,terlikli,vasat giyimli,bilge bir çocuk,belki koca yürekli bir küçük prens.Sahtelikten sıyrılıp samimi sevgiyi yaşam tarzına işlemiş bir çocuk,güneş batarken annesinin eve gel çağırısına uymayıp hava kararana kadar oynayan tutkuluda bir çocuk elbette.Çocuklar yaşamın iliğine işlerler gördüklerini,hissettiklerini.Safiyetlerini yitirene kadar çocukturlar,çocuk olmanın yaşı olmadığı gibi ölçüm aletide yoktur. Birileri bütün kötülüklere karşı kalbindeki saflığı koruyor ve o insanlar saf diye nitelendiriliyor. Kötülüğün pirim yaptığı bir dünyada onlar herkesin payına iyi... Terlikli,vasat giyimli,tutkulu çocuklarla karşılaşmak dileğiyle saf kalın...
İnce bir sanattır seni sevmek bir tek benim maharetim olan bir sanat,sen başlı başında bir doğasın ayak basmaya kıyamadığım...
Bu gece yazmalıyım
yoksa çektiğim oksijen ciğerlerimde köpürecek
içimde zifiri karanlık
göz gözü görmüyor
gece üstüme üstüme yürüyor
ayrılık demli bir çay,midemi söküyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!