İçimi tırmalayan iç buruklu bir gecede
Sensiz geçen saatlere ad koyarak
Bir yıldız kayması gibi
Bir anlık...
ve dünyanın bütün ihtişamını özünde işlerek
Geçişini izledim
Ömrünü bir kır çiçeğine bahşetmiş,terlikli,vasat giyimli,bilge bir çocuk,belki koca yürekli bir küçük prens.Sahtelikten sıyrılıp samimi sevgiyi yaşam tarzına işlemiş bir çocuk,güneş batarken annesinin eve gel çağırısına uymayıp hava kararana kadar oynayan tutkuluda bir çocuk elbette.Çocuklar yaşamın iliğine işlerler gördüklerini,hissettiklerini.Safiyetlerini yitirene kadar çocukturlar,çocuk olmanın yaşı olmadığı gibi ölçüm aletide yoktur. Birileri bütün kötülüklere karşı kalbindeki saflığı koruyor ve o insanlar saf diye nitelendiriliyor. Kötülüğün pirim yaptığı bir dünyada onlar herkesin payına iyi... Terlikli,vasat giyimli,tutkulu çocuklarla karşılaşmak dileğiyle saf kalın...
Kızıl toprağa can verir gibi ellerin bir tohumun yeşerişi gibi
Sudan sebeplere mânâ gibi,suyun sebebi toprak
Gözlerin yağmuru kamçılar gibi
Denize rengini veren gibi
Sessizliğe dünya yükünde demir atmış
Ötelerinde bir ben duruyorum
Her aklıma geldiğinde içimi saran sızı
İçime dökülen kaynar sular
Gözlerine bakma suçunun cezası mıdır?
Gözlerin gökyüzü
Ve ben kara parçası
Sana maruz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!