çok önceden kurumuş ağaçta, eğri bir dal
ardısıra dalına vefasız, kopmuş bir yaprak!
kahırlı anılarla yüklü yürek, aşıkken toprağa
yuvarlanıp gitti, savruldu azgın derin sularda..
öfkeli zihnimde, tutsak tuttuğum kelimeler
mahkûm dilimde ansızın, zehir saçıp döküldüler
yorgun, dalgın çehremle ve dudak bükerek,
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta