vagon(lar) arasında bir bölmeye denk düştü
salıncak,
sallanıyor da sallanıyor
zangır zangır çuf
ahalisinde gecenin kör zifirisinin.
Tren-taban ayrılacak mı birbirinden....
Pideci daha arkada,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
teşekkür ederim sayın Doğanay.
bazen dikkatle okunmayıp, anlanmayıp, kolayca suçlamalar olabiliyor. dediğiniz nokta önemli.
belirttiğiniz için ayrıca teşekkür ederim. güzel noktaya değindiniz. aynen dediğiniz gibi. dilerim herkese nasip olsun, insanlık adına dünyaya
elimiz nerde su an bilmiyorum :)) ama bikaç güne kendime gelirim. şampiyonlugunuz kutlu olsun Nisan :))))
'birey kendin olsana.
Bilmez misin
seni senden koruyanı... ' Tebrikler duyarlı yüreğinize. Bu dizelerde yatan derin düşünceleri anlamak gerek. Dikkatle okunmalı. Teşekkürler sevgili kardeşim, güzel bir paylaşımdı. Sevgiyle kalın.
elimizz hemen sonra değiştireceğimiz gerçeklere tutunmuş..
ama bazen gerçekler şeffaflaşıyor ve bu bizi şaşırtıyor çünkü biz kendimizi her şeyin merkezi sayıyoruz....
bu huyumuzdan vazgeçince, şeffaflıkların matlaşması gri renge çalmadan bir bejden geçerek pembeye varacak kırmızıdan doğru
sonra parmaklarımız geri geliyor
sonra da elimiz
-
mii acabaa:()PP
:) çok teşekkürler Nisan
sağol yoruma
:)))
Değiştirmek elimizdeyde, elimiz nerde?
Soru işaretlerinin adrkasında gizlenmiş cevaplarını seviyorum:)
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta