Zıpkınlanıyorken
Yarınlarım;
Zaman
Kaçıp gider.
Satın almıştır gün ışığını,
Geceler.
Yorgunluk kahvesini,
Ağır aheste
Keyifle yudumlar.
Kellesi gitmiş hayallerimi;
Ellerinde yağlı ipler
Ferrari hızıyla
Asmaya geliyor cellatlar.
Korkunç bir uğultuyu sürüklüyor
Bulamaçlı rüzgarlar.
Kan ter içinde
Anılarıma sığınıyorum,
Bir yudum su veren yok.
Nereye gitti
Bu yaşam, hevesler.
Nasıl
Aklaştı bu saçlar.
Kurumuş
Hanımelinin dallarında,
Karıncaların düğünü var…
Kayıt Tarihi : 3.9.2010 15:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
(26.6.2008 tarihli 7. şiir kitabımdan)
![Dursun Tombul](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/03/egreltil-donemec.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!