***Ego Savaşları*** Şiiri - Yorumlar

Canım kardeşim, bakıyorum etrafıma herkeste bir hırs, kıskançlık, hep bana, Çekememezlik ne oluyor diyorum nereye gidiyoruz. Ah yokmu o egolar, insanı, insanlığından ediyor farkında değillermi yoksa işlerinemi öyle geliyor anlamadım, anlayamayacağımda.
Ellerine, yüreğine sağlık çok güzel değinmişin kutlarım, sevgiler, sevgi kelebeğinden.

zor bir ruhbilimsel konunun güzel ve ustaca işlenişiydi tebrik ediyorum...iki çocuğun mahalle kavgası, ya da aynı ülkenin iki şehri insanının birbirine yadsıyıcı bakış açısı, veya iki ülkenin ulusal çıkarlar adına birbirini gırtlaklaması vb...bu çatışkıların derinine inildiğinde rahatlıkla temelinde narsizme dayalı bir ego savaşı olduğunu görebilmek mümkün...birey egosu, bireyin topluluğa katılıp özdeşleştiği bir kümede, topluluk ya da toplumsal bir ego'ya evrimlenir...biri çıkıp 'ben çok cesaretliyim, ben çok ahlaklıyım, ben çok becerikliyim' dediğinde, herkes bunu bir kabalık,kendini beğenmişlik ya da delilik ve saçmalık olarak yorumlayacaktır...ama kalabalık bir kitle önünde iyi bir ajitatör lider çıkıp yadırganan bireysel söylemi 'biz' adına yaptığında, yani 'biz kahraman bir ulususuz, biz kültürlü ve ahlaklı bir milletiz, biz en gelişmiş milletiz' dediğinde kalabalığın en az yüzde sekseni bu söylevlerle kendisini özdeşleştirip, kendisi bu vasıflarda olmasa da, kendisi adına söylenmiş olanda kendisini bulmış hissedecektir...işte ego savaşlarını en vahşi ve acımasız kılanda, oluşturulan bu tehlikeli, yapay ve aşırı özgüven duygusudur...ve elbet memnundur tüm zamanların efendileri...çok temel bir konu olduğu için sanırım biraz uzadı, özür dilerim, fakat beğeniyle okudum ustaca işlenmiş zor bir konuyu...tekrar tebrikler ve saygılar efendim...

Güzel bir çalışmaydı...okudukça şaire hak vermemek mümkün değil...kutluyorum.

Başarınızı tebrik ediyor; başarınızın daim olması dileklerimle..

yüreğinize sağlık.

Ego harplerinde kesilir zamanın başı
İki kol senden iki de benden dört koldan
Geçen mevsimlerin ölüleri konur derme çatma tabutlara
Verilir yokluğa


Düşündürdü gizeler,,, emeğinize sağlık.

Her şeye inat çocuklar yine gelir uzaklardan
Körpecik yüreklerinden akan kana aldırmadan
Umut!
Tükenme sen milyon kollarıma benim
Kanatma minik yürekleri
Onlar mavine aşık senin
Elllerinde uçurtmalar kadar özgür göğüne
Pupa yelbken basmış derya denizdir onlar
Çocuklar gelir milyon koldan
Tükenme umut, tükenme!

O kadar etkilendimki sevgili Gülçin, kayıtsız kamam mümkün değildi.... umarım beğenirsin, tam puanım hanenizde....

Yüreğinize sağlık

Güzel tespitlerle tema aktarımıydı

Sevgiyle kalın

Gülçin hanım...

Yüreğinize sağlık...
Düşünce olarak ve vurgu olarak çok güzel tasarlanmış bir çalışma...Aslında insanın fıtratını sondan üçünçü dize çok güzel anlatmakta...Gurur, öfke,bencillik,hırs...........saygıyla