Eğitim ile Eğittim Şiiri - Muhayyel Gizliay

Eğittim kendimi
Yok problemi öfkemin
Attım hırçınlığı fıttrattan
Azad ettim kendimi
Bir kendini sonsuz sanan
Çocukluk huyumdan
&
Eğittim kendimi
Özlüyorum yine de
Bize: "Türk'üm, Doğruyum, Çalışkanım!"
Diye verilen eğitimi
Bir kendini yenilmez sanan
O mahluku kovdum hanemden
&
Eğittim kendimi
Ama halen atamadığım huylarım var
Dinlerim duramam tanışıksız derdini
Esirgemem halen geceden öfkemi
Yaşıma yanlışlarım yakışır mı?
O şahsiyele uğraştırır derdimi
&
Eğitim ne idi sahi?
Bir anne babanın evladına verdiği mi?
Bir evladın kendine verdiği?
Ya da onun da kendi evlatlarına verdiği mi?
Eğitim hiçbirisi değildi
Eğitim, yönetmekti geleleri
Eğitim, yönetimsizdi bilenleri
Eğitim, dizlerin düşünce ağlamak yerine
Eğitim, o dizlere bakıp kabuğu görmekti
Eğitim, yaraya sızlanmak yerine
Eğitim, "Bir daha düşersem bu olur." Diyebilmekti
Ve bence eğitim;
Kendini kibirsiz sevebilmekti.