Gözlerim yorgun.
Bıraktım kendimi, esen yelin esintisine
Kapanmakta gözlerim.
Dalgın.
Olmadık, hayallerin içinde.
Ruhsuz gibiyim.
Çürüyen bir deri bir kemikten yoktur farkım.
İçim, boşalmış.
Can yok.
Yaşayacak istek yok.
Hazan rüzgârları esmeye başladı içimde.
Kalmadı, tadım.
Yol yorgunudur adım.
Kimse, dinlemez oldu beni.
Kalmadı beni ben yapan ne şöhretim ne bir namım
Bir görseniz,
Büyük küçük önünde eğilir oldu başım.
Eğilir oldu, başım.
15 Eyl. 17
Ahmet Yüksel Şanlı er
Kayıt Tarihi : 15.9.2017 21:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!