Elzem Şiiri - Ahmet Kartal 2

𝐄ğilip bükülen bir dal gibi, ama asla kırılmadan
Gözlerim kapalı, ruhum açık, bir düş görür gibi
Dalarım gökyüzünün derinliklerine
Her yıldız bir hikaye, her nokta bir umut

𝐒eher vakti doğan güneşin ışıltısı
Uyandırır kuşları yeryüzüne işleyen her nakışı
Uçuşur kuşlar deler sessizliği
Sensizlik içinde yankılanır kuşların ötüşü

𝐑üyalar düşer gecenin kollarından, sabahın sehrine
Kapılarını açar rengarenk düşler
Açılsın istemezsin kapakları gözlerin
Rastladıkça sevgiye, umuda ve iyiliğe

𝐀ğlamaklı gözlerimden süzülen yaşlar
Gözlerimin yorgunluğundan ya da uykusuzluğumdan
Anlatmaya mecali yok yaşayan birine
Ahiretten bir haber geldi aşk bu diye

𝐍ice duygular gizlidir bu dizelerde
Nasıl unuturuz birbirimizi ikimiz de
Nihayetinde biriz, aynı gökyüzü altında
Artık durmasak da bir arada

𝐔nutulmaz anılarla dolu senle geçen her anı
Şimdilerde boş kaldı bedenimin sol yanı
Neredesin ruhumun kayıp halkası
Görünmüyor ne yarın ne de yarından sonrası

𝐑üya gibi bir dünya senle kurulur
Senle kurulan dünyada huzur bulunur
O düşler şimdi nasıl unutulur
Bir ben bir elzem öyle var olur

Taşar dizelerde sen diye yazılmak istenen şiir
Toprağa dökülür, rüzgarda savrulur
Bulut olur gökyüzünde, bazen düşlerimde
Hatta rüyamda buluttum ben bir keresinde

Üstümde ayın ışığı yıldızlarla bir serenat
Uyanır ruhum, dans eder rüyada
Uyanmak istemez bedenim bu rüyadan
Bulut olmak çok güzel senle aynı rüyada

Zihnimize nakşederiz hayallerimizi, belki de hayalini
Ruhuma dokunur gibi geçmişin izleri sarar zihnimi
Ruhum yorgun, ruhum bitkin
Gel de gör şu halimi

Üstesinden gelirdim her türlü engelin
Ya da bilirdim savaşını hayatla mücadelenin
Yenildim şimdi yokluğuna elzemin
Gelmeyecek misin bir daha elzemim

Nasibini bulur her gönül birinde günün
Belki bugün değil, belki yarın olur sonu beklenen günün
Bir bakarsın yanında yürüyor sevdan ve sevdiceğin
Bir bakarsın gözlerine dolmuş umut denizin…