EĞER SEN GİDERSEN Şiiri - Selim Günaydın

Eğer sen gidersen unutma ki...
Arkanda gözü yaşlı bir insan kalır
Senin sevgini her zaman yüreğinde yaşatacak
Yaşadığı sürece seni bir an bile unutmayacak
Seni hatırladıkça ağlayacak...

Eğer sen gidersen buralardan ben mutlu olamam
Ben hiç kimseye bir şey anlatamam ve üzülürüm
Üzüldükçe garip yüreğim, seni hatırlarım
Seni hatırlayınca o eşsiz güzelliğin gelir gözlerimin önüne
İşte o an ağlarım, dayanamam ben buna

Eğer sen gidersen ben yaşayamam yemek yiyemem,
Çarşıda gezemem, sinemaya gitme planı kuramam,
Hatta gülemem, sadece sen aklıma gelince ağlarım
Yani her an ağlarım ben, gözlerimden yaşlar eksik
Olmaz... Bir de senin eşsiz güzelliğin...

Eğersen gidersen ben hayattan zevk alamam
Dertlerimi sana anlatamam, sevincimi kimse ile paylaşamam,
Ve senin o güzel sesini bir daha duyamam...
Senin konuştuğun insanlarla konuşamam
Kısaca seni hatırlatan hiç bir şeyi yapamam
Çünkü benimde bir göz pınarlarım var
Onlarda diğer gözpınarları gibi çağlarlar...

Eğer sen gidersen, bana destek kim olur
Hiç düşündün mü bunu, senin varlığını bile
Düşünmek bana en güzel dayanaktı, eğer gitmeseydin
Ama sen gideceksin, kararını vermişsin bir kere
Sevmiyorsun beni, belkide sevemiyorsun

Eğer sen gidersen, beni arama, sorma,
Merak etme çünkü ben ağlarım o zaman
İlgisiz ve alakasız ol unut beni gitsin
Ben ağlayarak gezeyim ve sen beni unut
Kırılan bir kalbi defalarca kırma ne olur
Unut gitsin bir daha o şirin ifaden ile

Eğer sen gidersen ben umutlarımı da kaybederim
Her şeyim biter ve gider hayattan zevk almayan
Bir kişi çıkar ortaya,
Sevdiğim,
En değerli insan, şirin insan gitme ne olur
Ve şayet gedeceksen beni bir daha hatırlamamak
Üzere unut ve arkana bakmadan git...
Çünkü ben ağlarım...