Eğer Bir Daha... Şiiri - Taner Bozkır

Kasım ayı, ağaçlar gibi hüzünlüydü 'Dün'
Hani bin bir bahaneyle beni terk etmek istediğin gün
Başka biri var diyememiştin de
Yerden yere vurmuştun beni sözlerinle
Kapısı eskitme, duvarları taş örülü büfede
Aklından geçenleri acımasızca söylemiştin yüzüme
Gerçek olmadıklarını bile bile...

Hani yaşadıklarımızı maddiyata dökmüştün ya hiç utannmadan
İşte o gün bütün gece
Söylediklerini değil de, senin nasıl o hale gelebildiğini düşündüm sessizce
Bunu nasıl yaptığını,
O kadar yaşanmışlığı yok sayıp sevdamızı neye sattığını çok merak ediyorum?
Lüks arabasına mı, cebindeki parasına mı?
Yoksa her gece koluna takıp gezdirdiklerine mi özendin
Paraya bu kadar düşkün olduğunu bilmezdim
Yarınlarını satacak kadar düşkün…

Şimdi sen pembe hayallerle gidiyorsun ya
Bütün kızgınlığımı atarak içime
Dua ediyorum Allah’a
Aklın başına geldiğinde
Çıkarmasın seni karşıma.