Eğer ben şairsem Şiiri - Hıdır Çam

Bir şiir yazmalıyım
içimden geldiğince
korkusuz, sınırsız.
aka ak demeliyim
karaya kara
namussuza namussuz.

Bir şiir yazmalıyım
içinde ne imgeler
ne simgeler
ne sanal dengeler
ne de ibneler olsun.
Bir şiir yazmalıyım
kıçımızdaki don gibi bizim olsun.

Varsın uymasın ritme
“uygunsuz sözcük çok
sanat değeri yok ” densin.
Ben, anamı besinsizlikten
babamı maden ocağında
hafızamı hücrede kaybettim.
Yakışır mı bana
'..... kuzusuna, kurduna....' demek
la ile başlayıp
la ile bitmek
İçimden geliyor dostlar
içimden geliyor
ana avrat düz gitmek.

Bir şiir yazmalıyım
ne ödüller verilsin
ne de naylon kaplı dergilerde çürüsün
Yürüsün,
fermanlı dilin
ip çeken elin
açlığın, kasırganın
selin üstüne.
Patlasın
Zonguldak kömür ocağında grizu yerine
ve taşınsın Divriği de
emek gibi
demirden tepelerin en yücelerine.

Bir şiir yazmalıyım
bir yarayı deşip
bir mezar kazmalıyım
Gömmeliyim
kokmuş bir leşi yedi kat derine
ve yedi kat göğe çıkıp
haykırmalıyım yedi kıtaya.
Duy Etopyalım
duy Perulum
sen de ey Kandıralım
sen de duy
Duy da uyan
uyan da düşün
düşün de dayan
dayan demeliyim
eğer ben şairsem
ve atıyorsa yüreğim.

Eğer ben şairsem
ve atıyorsa yüreğim
yetinmemeliyim
bir iki sözle
uzanmalı bileğim
ak kağıt üstünden
karanlık geceye.