Çok kuruyan kumlara benzer
Deniz kıyısında çocukların yüzü
Enginlerden esen deniz rüzgârı gibi serin
Yalnızlığın ürperişleri geçer içimden
Göğün altı
Duru mavisini öperken denizin
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta