Eftalya Menem Şiirleri - Şair Eftalya Menem

seni sonra koklarim duslerimde demet demet toplarim yuregimde acan beni unutma cicegim kara tren seferinden donse bile resmim bile olmasada cebinde seni sonra koklarim hayalinde gozunden sakindigin gulucuklerim gulucuklerine salarim gun biter seni sonra koklarim hic susmadan yine sana anlatirim beni dort goz acmis dinleyenim seni sonra koklarim cir cir bocegi sesinle geceyi dolduran lavanta kokulu gulusumle poyraz esen gunlerim seni sonra koklarim yakamoz yakamoz yuregin dusumde bile kavusamadigim gokyuzunde sevincimin kirlangici kanatlarini cirparak en uzaklara seni sonra koklarim...

uc uc bocegi firtinalar
esttikce kanatlarini cirpmakdan
vazgecmeden
gokyuzune tuttundu
uc uc bocegi anlamsiz
sevdigini bilsede

yagdin uzerime
yagdin geceme
yagdin gunduzume
yagdin gunlerime
yagdin kederime
yagdin

yagmur yagiyor seni bana getiren su damlaciklari seni benden aliyor bu haziran aksaminda kavusma ciceklerimize yagmur hain yagiyor basinda bekliyemdigim elini tutamadigim yagmur yagiyor okyanus otesinden marmara bulut olmus uzerime dokuluyor alkanlarin atli sovalyesi kisa devrede kalbin yagmur yagiyor gulum camima her damlasi seni benden aliyor sevdigim sabahi sele yagan yagmur bensiz gidersen bu diyardan eger ihanetindir yagmur yagiyor vaadlerini islatip yikiyor memleketimin emaneti uzakdan ben sadece gokden yere inen su damlaciklari kadar yakin sana yagmur olup dokulebilmek kahrim yagmur yagiyo yine seni bana getiren

yerle gok arasidir mutsuzlugun tarifi
Huseyin'e tarif gerekmez lakin
hayata gec kalmis suclu gibi
yerle gok arasi bir yerdedir iste
muhabbetin anafikrini veren efendime
en azinden ikisinin ortasinda

kara bir denizden Kocaman bir gemiden yukumuzle, annem, babam, erkek bir de kizkardesimle hinca hinc dolu insanlarin arasinda bir grup tursitlerle kizkardesimi karakiz diye sevmeleriyle koca koca dalgalari asarak biz bir Yesil Tepeye geldik o zaman cocukdum ben bubam Yesil tepeye tee tepesine yasak sokagina cikamadigim doyasina kosamadigim Yesil Tepe cocuklugum...

kapi calindi yine o gecelerden
bir yarisinda
yine ayni gecelerin bitmeyen
korkusuyla acildi kapilar
karakolda dedi polisler
sevinsekmi uzulsekmi

egrisiyle dogrusuyla bir sansim vardi
egriden vazgectim
simdi dogrusuda gelse
cok gec kaldin
yalniz dunyaya gozlerimi kapaticak
gercekle yuzlestim

birdir bir yigidin yureginde sevdigi
ikidir soyletme sokma akil on adimi
tee icindeki karanliginda sakladigin seytani
nasil becerdin bunca yil maskeli dolanmayi
delikanli calimiyla sakladigin yalanci mumlarini
uydurmaca kucuk cocuk kahramanlik hikayelerini

kimsesiz hayvanlarin hepsini koynuna
sigdirdin peki ben neden o kapi esiginde
terkedildim
gecmis den donen ey sevgili?
bilirmisin hayatin esiigin de terkedilenleri
kimse bilmez