Eftalya Şiiri - Bünyamin Tumlukolcu

Sen umudusun, sokak aralarında top koşturan çocukların
Saçların bozkırda bir yörük çadırı
Dağ başında mest eden kekik kokusu
Yunus'tan Mısri'ye bir sır durur
Heyhat!
O sırdır durur, bin yıllık dem vurur
Gözlerine aşık olmuş iklim-i Rum
Seni tanıyamaz mısraları binlerce yıllık tabletlerin
Fakat; tanıyacak bu rezil yüzyıl ve ilerisi
Gergefinde bir tohum
O tohumda Anadolu'dan bir medeniyet durur
Ben de bir sen peydah oldu nice vakittir
Vakit sen olmuş, ismin hükmetmiş vakte
Haydi doğrul nicedir uyursun
Yoksa sen saklar mısın Asya'dan huzur
Huzur durur, sen uyan yedi iklim huzur bulur