Efsunlu ses Şiiri - Nimet Öner

Efsunlu ses

Sen bende nesin biliyor musun, çok eskilerden kulağıma çalınan efsunlu bir ses
çocukluğumdan çıkıp gelen bir esinti
Bütün şiirlerimin makamı aşk
Melodisi
Yüreğime isminle müjdelenen vahiy, düşüncelerimi gülümseten
Niyaz
Ve sen benim yağmurlu günlerde güneşi aramaya çıkan çocuk yanımsın
Ben bu gün;
Bütün yıkılmışlık, yanılmışlık, yarı yolda kalmışlıklarımla, sana geldim..
Acılarımı, sancılarımı, ağrılarım ve sızılarımı alıp yanıma, bakışlarınla yıkamaya geldim...
Çınar ağacımın sararan yapraklarını da getirdim değdir kirpiklerini yeniden yeşersinler..
Dilek tutarken kayan yıldızları mı topladım düştükleri yerlerden bir bir
Hadi yeniden gökyüzüme iliştir...
Gün oldu ağladım çetin bir darbe ile!
Gün oldu güldüm bir dost sesiyle
Gülüşlerimi gözyaşlarıma yama yap diye, sana geldim..
Sözsüzlüğün dirilen yanlarına kanlı karanfiller diktim.
Kederi ekerek geçtim zamanın içinden
Durulmayan acı göllerinde terkten kalan cümleleri yüzdürdüm şiir denizinde
Yüreğimi alıp ellerime sana geldim..
Hazır mısın saçlarına sonbaharlar sürdüğüm! Bekledin mi yağmurdan önce kokusunu duyduğum!
Bak bu gün ömrüme iliklediğin son nefesimi sana vermeye geldim

A.Nimet Öner