Efsun Şiiri - Özlem Çay

iki parmağımın arasında
asılı bulmuşlar seni..
adın yoktu!
şiir giydirmiştim,
serabın bin yıllık sevabına..
hırpalanmış harflerin
tel tel sökülen ipliklerinden,
anlamını yitirmiş kelimeler...

geçerken uğradığım
yalnızlıklar da görmüşler seni.
sûretin yoktu!
esen yelle kaplamıştım.
sert rüzgarların önüne kattığı
hüzünvari bulutlardan sağaltığım,
zihnimin dışından içine sızan boşluklara
ince ince yağdırıp
şiddetli heyelanlara ördüğüm setler..

ıssızlığın kuytusunda
susarken görmüşler seni.
leb'in dili yoktu!
avuçlarımda habersiz boy verip filizlenen,
gönül hanemde ki davetsiz misafir..
kaburgamı arasında, al dallarin efsuni yüzü,
meczup mecalim yâ huy,
cemâle tâkâtsiz, ya hâyy....
dokunamadiğım ...
kim'sin?...öz/__

mart/yirmi dokuz