Efsaneyim Ben Şiiri - Gürbüz Papağan

Ne bir abdal nede derviş değilem,
Bir leyla aşkıyla divaneyim ben,
Sanma bu ahvâle ermiş değilem,
Gördüğüm şem-aya pervaneyim ben,

Cem oldu sinemde gam-ı kederim,
Yaralı ruhumda çoktur eserim,
Kaç bahar-yaz geçti olmaz haberim,
Dermansız devâya nişâneyim ben,

Sinem gam dergâhı gözümde umman,
Dilim çeker ahı gönlümde hicran,
İkbâlim karalı neylesin Lokman,
Yar ile ülfet’e müptelâyım ben,

Anlatsam anlamaz kimse halimi,
Bahtın deryasına verdim salımı,
Felek dalga vurup kesti yolumu,
Her kara sevdaya efsaneyim ben,

Yad oldu yar, yaran etmez mürüvvet,
Kavim kardeşimden yetişmez himmet,
Yıllar geldi geçti bitmedi hasret,
Gürbüzüm alemde biçareyim ben,