Efsane Dünya Şiiri - Veysel Şimşek

Yazlarsın kışlarsın dağların gamlı,
Fakir çile çeker zenginin namlı,
Söyle bana söyle neyin anlamlı,
Yedin beni yedin efsane Dünya.

Ne yazıkki hain hesat dolusun,
Bir geliş bir gidiş ölüm yolusun,
Fakirlere çile zengin kulusun,
Yedin beni yedin efsane Dünya.

Dağın taşın tepen kırın bayırın,
Sevenleri sevenlerden ayırın,
Cefalı mefasız yok bir hayırın,
Yedin beni yedin efsane Dünya.

Gün gelir ölümle silinir izim,
Cennet Dünyada olsan sende yok gözüm
Sanadır isyanım sitemli sözüm,
Yedin beni yedin efsane Dünya.

Fani Dünya sende yaşamak güzel,
Fakire kısıtlı zengine özel,
Bozuk gidişatın okuma gazel,
Yedin beni yedin efsane Dünya.

Benim yaşıtlarım benden genç daha,
Sözlerim gerçektir değildir şaka,
Usandım ben senden çekerim yaka,
Yedin beni yedin efsane Dünya.

Gariplere fırsat vermez aç kurtlar,
Dünyada kalmamış mert oğlu mertler,
Bir türlü bitmiyor sıralı dertler,
Yedin beni yedin efsane Dünya.

Boş heves boş hayel fanisin fani,
Allahın kudreti nimetin gani,
Herkeste var bol bol bizde yok hani,
Yedin beni yedin efsane Dünya.

Gelenler hep gitti kimse kalmadı,
Bak gör işte benimde çilem dolmadı,
Vallah Dünya seni aklım almadı,
Yedin beni yedin efsane Dünya.

Ölenler hep gitti geri kalanlar,
Dünya sende hüküm sürer yalanlar,
Veysel derki beni üzer olanlar,
Yedin beni yedin efsane Dünya.