Zaman zamansızlığın durağı efsa
İnsan ise ayrılığın .
Bu sabah uyandığımda bir ceylan yavrusu gibi bir şeyin peşine takılıp gitmek istedim
İçimde kalan en küçük sevgiyi canıma takıp canımı camdan atamak istedim
Ürkek ve bilinçsizce yıldığım zamanların bütün ıstıraplarını kusup ölmek istedim.
İnsanların beni görmeden geçip gittiği kaldırımları uçar adım bitirmeyi
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta