Yalnızlığına sahip çık Efraz,
Çok çaba sarfettin,heba etme.
O kadar döktürdün ki uğruna yaşları,
Değsin bari bensizliğine.
Bir ananın evladını koruyup gözettiği gibi,
Koru kolla,düşürme dile,
Aklının çıkmaz sokaklarında kaybetme,.
Her gülüşü güzele peşkeş çekme,
Üstelik tüm gülüşlerime ambargo koymuşken hemde.
Yalnızlığına sahip çık Efraz,
Beni hiç ettiğine değsin bence.
Ay’ı bensiz batır,güneşi bensiz seyreyle,
Merak etme sakın,nefesinde boğulur mu diye.
Yalanlarından kaç sancılı gecede kurtulur,
Her bahanenin pervasızlığını kaç yorgun sabaha doğurur,
Bitap düşen canının yangısını kaç iç çekişle avutur diye.
Düşünme Efraz,
Düşünürsen haksızlıkların kaldırımlara çarpar,
Yüzsüz bir dilenci gibi habire çıkar önüne.
Sen yalnızca yalnızlığına sahip çık,
Son nefesine dek bir tek o eşlik edecek,
Kıymet bilmez bencilliğine...
Kayıt Tarihi : 17.10.2019 21:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
