Söylenecek ne varsa söylenmeliydi.
Anlamlı bir terkedişin olmalıydı.
Geçerli bir bahanen,
Belki gerçek bir veda'n.
Oysa sen kaçtın adeta.
Olsun,
Bu vatan bizlere niçin böylesi dardır?
Neden siyah gözlüklere sarılıyoruz?
Tarihe gömülüp uyuyoruz yıllardır,
O kadife çağlarla avunuyoruz.
Hangi şair hayal etti yaşadığımız devri?
Mademki okumayacaksın ne kıymeti var bu şiirlerin?
Ne günahı var gecelerin, kağıtların, kalemlerin?
Mademki duymayacaksın sesimi niçin haykırıyorum?
Gönlümdeki köşküne niye minder döşüyorum?
Alemin güneşi batsa ne olur?
Bana gece mi var sanıyorsun?
O nur misali yüzün parlıyorken zihnimde.
Hangi hesabım tutar ki senden sonra?
İki kere iki dört mü eder sanıyorsun?
Ne geç göründün gözüme nede geç geldin
Hiç kimse yıkamamıştı gönül bendimi.
Ağır olmaz mı hesabı sensiz geçen yılların?
Önce kapkara olmuş o mazimden çöz beni.
Kurumuştu yüreğim pas tutmuştu her yanı.
Bu duygu sorulmaz, sorgulanmaz.
Bilmen lazım.
Güzel bir habere ağıt yakman gerekebilir.
Böyle yumuk gözlerle birşey bulunmaz.
Araman lazım.
Artık beni ben yapan hiçbir şeyim kalmadı,
Ömrümü bağladığım geçmişimi kaybettim.
Boş boş durup beklediğim güneş doğmadı,
Geceleri parıldayan ışığımı kaybettim.
Ne geçtiyse elime sorumsuzca savurdum.
Nedir seni gönlüme kazıyan bu his?
Nasıl bende benden fazla olabilirsin?
Nedir beni sancılara düşüren bu kis?
Nasıl kalbimdeyken uzak olabilirsin?
Uslanmak ne mümkün maşukum senken?
Herkez gördüğünü bir nimet sandı.
Kimi huyuna kimisi suyuna yandı.
Lakin bilinmeyen bir gerçek vardı,
Sizi hep aldattım vede aldandım.
Hoş bir sada ile dalıp kulaktan,
Ne yeminler ettin ne sözler verdin.
Hasretinle beni çarmıha gerdin.
Ne olursa olsun seninim derdin.
Başka söyleyecek sözün kaldı mı?
Maskeler inince görüldü yüzler,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!