Eflatunun gözleri Şiiri - Nimet Öner

Eflatun un gözleri

Sen gittikten sonra ilk defa konuşuyorum hayalinle
Beni merak ediyorsan anlatayım;
Yokluğuna alışmaya çalışıyorum yapayalnız bıraktığın bu kasvetli şehirde..
Her köşesi sen koksa,
İzin dursa da her caddesinde, unutmayı başaracağım!..
Sana verdiğim sözleri tutmuyorum!
Aç karnına sigara ve kahve içiyorum
Kahvaltı yapmıyorum anlıyor musun?
Kendime bakmıyorum işte..
Ellerine hasret bıraktığın saçlarımı kurutmuyor, ıslak ıslak çıkıyorum dışarıya!
Hastalnmaktan korkmuyorum işte..
Arada bir uzaklardan sesin geliyor kulaklarıma,
İsmimi söylüyorsun bir nida gibi,
Dönüp bakmıyorum sesin geldiği yöne..
Ben iyiyim merak etme
Sen mutlumusun? onu söyle
Son içtiğin çayın bardağını yıkamadım
Masanın üzerinde duruyor öylece
Terliklerin hala bıraktığın yerde
Son dinlediğimiz şarkıyı tekrar tekrar dinliyorum şarkı avaz avaz çalıyor
ben dinliyorum sesizce
Tam ağlamaya başlayacağım anda,''senin ağladığın gün benim öldüğüm gündür '' diyişin geliyor aklıma
Hemen siliyorum gözlerimi
Ama ne yalan söyleyeyim gülmek de gelmiyor aklıma..

Durmadan Ahmet Arif okuyorum, canım olmadığı için, canım diyemiyorum sana..
Sonra pencereyi açıp söylediğin gibi, üç defa derin derin nefes alıyorum
Aldığım her nefes, boğazımda kalıyor nedense?
Çayı şekerli içiyorum artık
Kahveyi yine sade.
Sana komik bir şey söyleyeyim mi, elma yemiyorum artık
Tadı bir tuhaf geliyor bu günlerde..
Sen belki her şeye, '' Hoşca kalın'' diyerek gittin!
Ama, hiç bir şey hoş kalmadı senden sonra.
Ve;
Her şeyi toplayıp gittin sanıyorsun değilmi?
Ben darma dağınık duruyorum dört duvarın arasında..
Artık eve alış veriş yapmıyorum su bile almıyorum
Yavaş yavaş kendimden gidiyorum
Senin benden gittiğin gibi
Sokak kedilerini seviyorum senin yerine
Uzaktan evimize bakan gökdelenleri izliyorum uzun uzun
büyük bir hayal iliştirip birinin bir köşesine uğurluyorum küçük bir tebessümle.
Hani o yapraklı gökdelen var ya, her gün bir kaç defa yıkılıyor gözlerimin önüne.

Uçaklar geçiyor karşıdan izliyorum gözden kaybolana kadar
Martılar geliyor çatıya
Güvercinler sığırçıklar karga bile var içlerinde
Ekmek ufalıyorum evde ne varsa döküyorum önlerine
Sonra onlarda gidiyorlar
Tıpkı senin gibi.

Geçenlerde senin yaptığın gibi, bir martıyla konuşmak istedim, dönüp bakmadı bile.
Artık kahve falı bakmıyorum fincanlar yetmiyor dileklerime
Ve yeni bir şarkı dolanmış bu günlerde dilime
"her şey seninle güzel yolda yürümek bile, olmayacak düşlerin peşinden koşmak bile"
Şarkı ağlıyor sesimde
Ben susuyorum gölgeli bir tebbesümle
Yani her şey bıraktığın gibi
Ve unutuyorum yavaş yavaş
Sen rahat ol beni düşünme
Sadece mutlumusun? onu söyle.?
Nimet Öner