Efkarlıyım Şiiri - Turgay Arduç

EFKARLIYIM

Bir efkar çöktü gene içime,
Dalıp dalıp gidiyorum şu anda,
Bilmem ne gitti böyle gücüme,
İçin için eriyorum şu anda.

Malları alıp çıktım bayıra,
Götürüp vurdum Aziz’in çayıra,
Allah sonumuzu hayır getire,
Diyip diyip geziyorum şu anda.

Gözeler kurudu sular akmadı,
Yoldan geçenler bana bakmadı,
Dururken birden yağmur başladı,
Ufak ufak üşüyorum şu anda.

Çalış’a çıkarken yokuşa vurdum,
Üşüdüm sırtımı güneşe döndüm,
Çıkarken orada bir ceylan gördüm,
Uzaktan uzaktan bakıyorum şu anda,

Venk’e uğradım çeşmeyi gördüm,
Söğüdün dibine sofrayı kurdum,
Kara demlikten çayı doldurdum,
Yudum yudum içiyorum şu anda.

Venge inince birden gözlerin daldı,
Düşündüm eskiden kimler vardı,
Çobanlar gözede koyun yıkardı,
Düşünüp içimi çekiyorum şu anda.

Lokman, Fehmi şimdi nerdesiniz,
Biliyorum çağırsam beni duymazsınız,
Gurbet gurbet Allah belanı versin,
Deyip deyip duruyorum şu anda.

Eskiden buralarda mantar olurdu,
Toplanıp ocakta köze konurdu,
Köpürmüş mantar nede güzel olurdu,
Ah ah o günler gözümde tütüyor şu anda.

Turgay ARDUÇ

05,09,2008