Efkarından Şiiri - Hüseyin Sığırtmaç

Kederinden, efkarından yoruldum.
Barışıktım ama şimdi darıldım.
Düştüm ateşine yandım kavruldum.
Sana doğru esti poyraz savruldum.

Benim efkarımı benim derdimi.
Sormadın ki ey vefasız halimi.
Sana bağlamıştım garip gönlümü.
Koparıp soldurdun neden gülümü.

Sığırtmaç efkara rehin bir garip.
Aralarda kaldım çıkmadı sahip.
Her gün gam çekerim sinemi dövüp.
Oldum ahretlere taşınan tabut.