Bekleyenler arasında vardır belki
İstasyona giren trenin
Gün soğuğuna kalmış hayal hüzün kırıklığını kuytu bir sokaktan alıp götürdükten sonra taksi
Askısında At nalı olmayan Kapıda boş bir çıkrık, sade bir çömlek Toprak renginde saksı
Kimsesi gelmeyince olduğu yerde ikindi güneşiyle bomboş kalan
Yıllar sonrasıydı, bilmem belki de
Her seferinde nerde akşam orda sabah günlerinin azgın ve dizginsiz zamanlarında
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta