Efkarıma Dağ Çıkar Şiiri - Ozan Efe

efkarıma dağ çıkar
varlığı bende olan
sıcağım seni yakar
darlığı sende alan

gördüğün düşe daldı
sona ermeden kaldı
hüzünlerinde saldı
yarlığı günde bulan

kavşağına yolunu
şakşağına dolunu
sarsağına kolunu
arlığı gönde kalan

acılarda gark ola
sancılara terk ola
umarsıza herk ola
barlığı ünde çalan

unutabilir miyim
donatabilir miyim
kanatabilir miyim
carlığı künde dalan

kimseciğinde yoktu
başını derde soktu
garibanlığın çoktu
garlığı tünde falan

ozan efem düşlere
saldığı ön düşlere
sevgide sünüşlere
boşuna sünde yalan

120311denizli