Dostum, meyhane kapılarını,
Açarım senin için ardına dek;
Yeter ki sen dağıtasın efkarını;
Senin için unutup dertlerimi,
İçerim bir kadeh rakı daha
Dağıtalim, toz yapalım dertleri
Ta ki sabaha kadar,
İçelim tüm kadehleri
Unutup uyuyana,
Kendimizden geçene kadar..
Temmuz 1990
Kayıt Tarihi : 3.2.2001 17:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!