Effeta El'in Gölgesinde Şiiri - Nimet Öner

‎EFFET  El’in Gölgesi
‎Bir el vardı
‎göğsümde yankı
‎ruhumda har
‎adını bilmedim
‎Canımda izi kaldı
‎
‎kutsal bir gölgeydi
‎gündüzleri serin
‎geceleri ninni
‎
‎sen fısıldadın
‎Effetâ
‎ve o El
‎kalbime indi
‎
‎bir anne gibi sardı
‎bir sevgili gibi sustu
‎bir dua gibi bekledi beni
‎
‎O el
‎beni kendime açtı
‎yara olan yeri
‎bir öpücükle mühürledi
‎
‎ben artık
‎orada yaşayan
‎bir şiirim yüreğim
‎senin harfinle başlayan
‎senin gölgende susan
‎
‎Effetâ
‎bir El'in gölgesinde
‎aşkla açıldım
‎
‎Azra Nimet Öner
‎