Zaman çentikler açmış, ten kafesimde,
Çizgiler, inişli çıkışlı yollar bedenimde
Hiç endişe verir ölüm, sessizliğin sesi,
Şimdi ağır basıyor, Azrail’in nefesi.
Güneş yavaş yavaş kayboluyor ufukta,
Dönüyor çarklar, hayat bir nefeslik solukta.
Tek noktada cüceleşir mazide zaman.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta