Efendimiz (SAV) Şiiri - Şaban Yücel

Seni sevdim seveli gömlümde bir heyecan yeli
Dinmiyor dinmeyecek ümmetinin sevgi seli

Bi-çare mahpus gibi yapayalnız halimiz
Zira irtihal etmiş en sevgili yarimiz

Gurbette hicranla vaslını yad eyleriz
Senden sonra erilecek umranları bekleriz

Amacımız; yolunda hakkı tutup kaldırmak
Gafili makberinden ihya için koşturmak

Derde dermandır bu mukaddes dert
Şifa bulmuştur senin yolunda her fert

Bedevi zalim kavme medeniyet işlemişsin
Ümmetinin ihyasına nurunu hasretmişsin

Talihsiz nesiller bu nurdan bi-haber
Ömürler zayi olmuş malum ki kader

Nurundan habersizin, dünyası heder ahireti keder
Bu yolda verilen başlar binlerce olsa değer

Şöyle demiştin:Güneşi verseler sağ elime ayı sol elime
Yinede vazgeçmem davamdan, kılıçlar inse tenime

Dert seninleydi o zaman, kapılmıştın ızdırap seline
Senin çektiğin acıları yok yüklenecek kelime

Yirmi Üç senede nurunu arza baştan sona yaydın
Ümmetin bu güne seninle geldi seninle aydın

Adını her anışımızda gözlerimiz yaşla dolsa
İrtihalini düşününce gönlümüz hicran olsa

Halis hislerle yolundayız hasılı yaşda olsa
Necatimiz muğlaktır şefaatin olmazsa

Ümit varız bugün sana doğru koşuyor millet
vefasızlığa bakmayıp gel sevgimize nazar et Ey Efendimiz