Efendim Şiiri - Bülent Baysal

* Efendim *

Kimi gülüp geçer, gahi eğlenir
Kimi isyan eder, dili söylenir
Kiminin elinde kalem dillenir
Zaman kahpe zaman, zordur efendim

Kimileri suyu başından tutar
Yoksulun hakkıyla keyfini çatar
Çalışıp terleyen aç susuz yatar
Garibin kazancı puldur efendim

Boşa koysan dolmaz, dolusu almaz
Dertler dile gelse, dağlara sığmaz
Kimseler ahvalden, halden anlamaz
Cümlesi paraya kuldur efendim

Sultan olmuş para, yüksekten bakar
Yokluk yürekleri çatlatır yakar
Haraç mezat ruhlar, derde dert katar
İçim yanar, içim kordur efendim

Kaldı mı esnafım diye gezenler
Alttan üstten bakıp, yüzün süzenler
Malını raflara istif dizenler
Şimdi iflas eden boldur efendim

Günden güne yokluk, katlanır durur
Ayın başı gelmez, parası kurur
Azar tansiyonu tavana vurur
Garibin yastığı çuldur efendim

Deve hamuduyla yutulup gitti
Öküz öldü artık ortaklık bitti
Milletin çektiği canına yetti
Ağanın tek derdi yoldur efendim

Bülent Baysal