Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Emirgan'da bir akşam üstüydü çivit mavisi pencerelerden çekilirken güneş ellerin elelrimdeydi rüzgar okşanıyordu kokunda kirpiklerimin kirpikelrine karıştığı gurubun ruhumu tenine süzdüğü bir andı..Ve ben o andan hiç çıkamadım kendimi orada menevişlerinde çırpındığım o anda kaybettim...sevgilerimle değerli abicim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta