Efendim Şiiri - Rafet Kartal

Sevdayı başıma sarıp da kaçtı
Gözümden zamansız al kanı saçtı
Onulmaz yerinden bir yara açtı
Açtığı yarayı sarmaz efendim

İlham alırdım ben kara gözünden
Hiç sebebi yokken döndü sözünden
Şu gönlüm kor oldu aşkı yüzünden
Ne hallere düştüm bilmez efendim

Karlar yağmış gibi etti başımı
Zehir e bulanmış etti aşımı
Dolu yağmur gibi gözden yaşımı
Kendi akıtır da silmez efendim

Zalimin ettiği canıma yetti
Gelene gidene beni yol etti
Nasıl vicdansızlık perişan etti
Perişan halimi sormaz efendim

Sevdanın yolunda hemen baştayım
selamı kes dedi ondan yastayım
çok dokundu bana acil Hastayım
Ölüyorum desem gelmez efendim

Sinsice sokulup kalbimi çaldı
Sonrada dermansız dertlere saldı
Terk edip giderek ahı mı aldı
Kendini aldatır gülmez efendim

RAFET KARTAL