Yaşamak ne mümkün, yaşanmaz artık
Biz ölelim de sen yaşa Efendi!
Soframızda aş yok, yenimiz yırtık
Çıplağız demedim haşa Efendi!
Ne elde var ne de avuçta gördük
Sen ne emrettiysen biz onu bildik
Bu kış da inan ki soğuktan donduk
Söyle ne yakalım kışa Efendi!
Bağlanan bu talih çözülür diye
Dertlerimiz bir bir azalır diye
Gün gelir halimiz düzelir diye
Yıllardır bekledik boşa Efendi!
Her zaman ağlayın, gülmeyin dedin
Sürünün ama hiç ölmeyin dedin
Sakın ha yanıma gelmeyin dedin
Yeter ki sen söyle Paşa Efendi!
Şifayı bulmuşuz yuttuk biz hapı
Nereye el attık kapandı kapı
Yokluk sırtımızdan tuttuğu gibi
Getirdi hep bizi tuşa Efendi!
Elazığ / 03.07.1995
Kayıt Tarihi : 30.1.2023 08:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vedat Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/01/30/efendi-55.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!