Efendi Şiiri - Mustafa Deniz

Bir kararda durmaz her gün değişir
Hiçbir derde çare bulmaz Efendi
Vazife gibiymiş geçmişi kaşır
Düşmanlık etmeden yılmaz Efendi

Ayıptır bu senin yaptığın tirip
Ben hakkım haklıyım deyip kestirip
Ölmüş insanları hedef gösterip
Tarihine kara çalmaz Efendi

Ayağa düşürme kendi kendini
Bırak husumeti terk et bu kini
Öz yurdunda Atatürk’ün ismini
Gayri Müslim olsa silmez Efendi

Kavgayı dövüşü koymuş serine
Tahammül etmiyor farklı birine
Vatan-ı çevirdi yangın yerine
Ar edip üstüne almaz Efendi

Önüne gelene terörist diyor
Herkes bana kulluk etsin istiyor
Bağımsız yargıya emir veriyor
Böyle bir adalet olmaz Efendi

İnancı ediyor her işe alet
Hani nerde huzur nerde adalet
Yirmi yılı geçti neden bu millet
Refaha erişip gülmez Efendi

Öz dediğin okur aklın beğenir
Uçtuk şahlandık der bizle eğlenir
Ne yer içer millet nasıl geçinir
Milletin halini bilmez Efendi

Devlet adamlığı reşit olmadan
Dil din ırk renk çeşit, çeşit olmadan
Sen ile ben hakça eşit olmadan
Memlekete huzur gelmez Efendi

Ne kadar üstüne çeksen de perde
Hak olmadan huzur olmaz o yerde
Neden hep fakirler ölür askerde
Zenginin çocuğu ölmez Efendi

Mustafa böylesi düşman başına
Dönüp bakmaz hiç kimsenin yaşına
Takmış cahil cühelayı peşine
Bu dünya sana da kalmaz Efendi