Aklım yettiğinden beri
Ben hiç çocukluk yaşamadım
Çok çalıştım oyuna zamanım kalmadı
Gerçi oynayacak oyuncağımda yoktu
Tel arabamdan başka
Süslü elbiseler kot pantolonlarımda olmdı
Ben hiç çocukluk yaşamadım
En güzel ve tek oyuncağım
Yirmilik mıha takılmış
Bir metrelik inşaat demiri
Tekerlekleri lastik ayakkabının topuklarından
Arkasında ise bir kiloluk
Zeytin yağı tenekesinden bir karösör
Harman yerinde toprak çeker
Diğer çocuklarla yarış ederdim
Tek oyunumuz buydu efendi
Ben hiç çocukluk yaşamadım
Dedim ya güzel elbiselerimde yoktu
Aldığım en güzel hediye ise
Yeşil naylon bir ayakkabı
Üstelik cırtbantlı değil demir kilteli
Kaç gece başucuma alıp uyudum bir ben bilirim
Dünyalar benimdi sanki efendi
Dedim ya çocukluğumu bimem
EFENDİ
21.06.2007
Ali Ekber ÇelikKayıt Tarihi : 10.8.2009 23:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!