Efendi Şiiri - Nesip Aykın

Efendi Yalancı dünyada makam uğruna, Zalimlere boyun bükme efendi. Fakirin katıksız, yağsız aşına, Tuz yerine zehir ekme efendi. Bugün öven yarın söver bilesin, Okunan saladan ibret alasın. Sen de haksızlıkla karşı kalasın, Ocağıma incir dikme efendi. İnsanı yıkarmış gam ile keder, Hakkın karşısında zulüm ne eder. Zannetme bu devran hep böyle gider, Mevlânâ bağını sökme efendi. Kimi var zevkini yalandan alır, İftira atanlar iftira bulur. Dünya makamları dünyada kalır, Yalanı kağıda dökme efendi. Zalim zulüm nedir bilir mi? Bülbülün ahı gülde kalır mı? Kırılan şu kalbim tamir olur mu? Yargısız ipimi çekme efendi. Alın teri vardır, helâl aşımız; Yüz bin rapor yazsan diktir başımız. Çatlamadan inşallah sabır taşımız, Bitsin bu kadar saçma efendi. Adil olmak lazım bu dünya yalan, İyilik güzellik geride kalan. Gördün mü zulümle hiç abat olan? O kadar yüksekten uçma efendi. Nesip der bahçemde baykuşlar öter, Dost bildiğin insanlar, düşmandan beter, Zamanede şerefsiz; ne hain biter. Yeter derdime dert açma efendi, Yaptığın yanlıştan kaçma efendi... Nesip Aykın