Efe Oyunu Şiiri - İzzet Kocadağ

Çalsın davullar sazlar, dem tutsun kaba zurna,
Sırma cepken görünsün Efem çıksın oyuna.
Diz vursun yer inlesin, dağlar selama dursun,
Dönsün meydan içinde, şöyle bir bıyık bursun.
Gümüş saplı yatağan, şal kuşakta ışlasın
Mor fesinden püsküller, uçuşmaya başlasın.
Korku düşsün namerdin, o sinsi yüreğine,
Efem dönüp baktıkça, içi ürpersin yine.
Süzülüp kartal gibi, dönsün Efem meydanda,
Zeybekler sıra dursun, elleri yatağanda.
Ege’nin yiğidisin, bilsin ki dünya âlem,
Gururumuzsun bizim, oyna sen bre Efem.

21 Mayıs 2007-Pazartesi / İzmir