Yanan bir ciğerim kaldı
O da sönmek üzere
Derdim büyük…
Elimden düşmeyen sigaram
Aklımdan çıkmayan sen!
Yorgunum…
Gölgeler yanıltır insanı
Her an aldanır gibi bakma
Aldatılırsan bir gün sevdiğin tarafından, dinleme yalanlarını
Ve bakma bana öyle nolur!
Ben her sabah uyanır gibi sevdim
Her sabah uyanıp sana kandım,
Hiçlik vardı bir de duyguları savuran
Savrulan bendim bu kez
Ve rotası kaybolan bir hiçtim ben
Umuda uzak bir ben yaratmıştım
Ve en kötüsü kendimi koruyamaz olmuştum, yine kendimden
Hiçlikti hissettiğim
Geçersin aynanın karşısına, boş bakarsın
Kim bu adam?
Tanımaya çalışırsın yüz hatlarını
Çarpar gözüne ak düşmüş saçları
Mağlup bakışları içini acıtır
İçini çeken çocuk edasında büzülmüş dudakları
Aklımı yıllardır benden alan sen değilmişsin gibi
Aklım yetmedi mi?
İşi ne kalbimin ellerinde?
Defalarca kalbimi kıran sen değilmişsin gibi
Avare etti sevgin, deli etti görmezden gelişin
Ben en çok sen tarafından katledildim
Hırçın dalgalar hiddetlenirken gün batımında
Her çarpışma sesinde irkilirdim
Su kayalardan intikam alırdı
Git gel sesi huzursuz ederdi insanı
Büyük balık nerede görse küçüğünü acımazdı
Ve dertler derya olurdu rüzgar savurduğunda
Gündüzlerin anlamı yok
Geceler sessiz
Geceler bir manasız karanlık
Matem var sokağında
Sokak lambaları çakıyor, içimde ki şimşek gibi odanın karanlığına
Işıkları sönük gönül bağımın
Hızlı karar vermeli bazen insan
Hayatın karşımıza çıkardığı güzellikler için fazla zamanımız olmayabilir
Beş dakika sonrasına güvenemediğimiz bir canımız
Arkamızı dönmeye çekindiğimiz yeni dostluklarımız var artık!
Üzgünüm…
Yalanların döndürdü feleğimi, geleceğimdi benden çaldığın
Acımadın! Umuda dair ne varsa içimde yerle bir ettin giderken...
Yıkılan evin enkazı gibi, yığıldım sokak ortasında öylece kalakaldım
Yalnızdım senden sonra ve her gece bir öncekinden daha sessiz
Her günüm bir öncekinden daha anlamsız ve daha sensiz...
İçimde kopan fırtınalar diniyor, zorlamıyorum artık kendimi gülmek için
Özgürlük, özgürlük sınırını aştı
Saf kalpler yerini dibi görünmeyen bulanık sulara bıraktı
İnsani duygular sınıfta tek ayak üstünde!
Çocuklar çift dikiş olmasın, okusun, büyük adam olsunlar diye
Saygı, anne babalar tarafından sınıfta bırakıldı!
Huzuru yaşatacak bilinci arar oldu, beylik ihtişamında küçük beyinler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!