Lise yıllarında şiir ile tanışan ve bunu tutku haline getirmiş bir yeni yetme
Bu dünya ağırlaşan bir duman dudaklarımda
Oysa ben bir çiçektim zamansız koklanmış,
Koparılmış!
Gitmek vakti gelmiş eski bir lisanda…
Susulmuş,
Kimdir ki hala o ekmeğin karası ağzında
beni rahatsız ediyor,
bilmiyorum, uyuyamadım,
oysaki geçmiştim bugün,
aklımda boğazın doyumsuzluğu
ve manzarası hayatın
Üşür bir akşam,üşürse sessizliğinden
Gönlümün çarkları,paslı ve ağır
Kaskatı renksizliğine ket vurur
Ve kokun,hapseder baharları
Kokun… Bir pazar sabahı
Sanki bir şarkıdan fırlar,
bir,pencere gibi açılırsın
Yeşil ve mavi kadınlığın bir asır boyu solunur
Ve seven seni anadan üryan bir göz içinde
Soyunur,aya karşı
Bir kuş uçsa Bağdat'tan
Uzanır yağmurlar tâ genzime doğru
Varım,vardım ve artık yokum.
Ve düşünmek ki ölümden hallice
Düşünmek ki,gelir hep,
Yaşamdan sonra
Bir gün.
Son yaprak döküldüğünde takvimlerden
Ve unutmak anlamını yitirdiğinde,
Bir uçurtma olup uçuver çocukluğumdan
Zaman.
Zaman ki peşine düşsün.
Sen ki içinden geçiyorsun saatlerin
Bir dursa şu dünya,yıkılsa dört duvarın
Düşse... bir çivi gibi saplanan renkleri
Tutacağım seni bir köşenden
Duygular, zaman olacak
Zaman sensiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!