Elime kalemi veren..!
Önüme kağıdı koyan sen...
Şimdi seni....
Bir şiirde vurdum diye..!
Ben miyim suçlu..?
Azmettiricim ''Sen'' ken...!!
Bilmezsin...
Dağılan saçlarının her telinde bana gelir nefesin...
Bunu bir ben bilirim, bir de sen diye savrulan yüreğim...
Yağmur yağıyor...
Yine sen düşüyorsun aklıma...
Seninle ıslandığım günler hatrına...
Çok değil,,,Bir gülüşünü yolla yeter bana...
Unutma...Unutama...!
İndir perdeleri usta...
Görmesinler yüzündeki çocukluğu...
Bırak şu ferman kalemini, sil gitsin onu...
Boşver bırak, bilmesinler satır aralarında çöl olduğunu...
Bakışı var bakmak için delirdiğim...
O benim nazende bahar çiçeğim...
Sözleri var ki...
Kafiyem.... beyitim...
Bendeki ebedi şiiri yazan herşeyim...
Gittin...
Ardına bakmadan bozgun yaptın da gittin...
Şimdi ben gidiyorum...
Senden, yürekten, gönülden ah diliyorum...
Ve hiçbir zaman hissetmediğin herşeyi seni ilk gördüğüm yerde bırakıyorum...
Ben senden ibaretim..
Başka hecelerde yok bir işim...
Satırlara sığmaz bendeki senim...
Ah benim bitmez gönül derdim...
Bir şiirin son mısrası gibi bizim sevgimiz..
Ne başı belli, ne de sonu...
Uzaktan seni sevmek zor baharım..
Sen gelmesen de ben beklerim yolunu...
Ama bir gün şiirlerimden gidecek olursan kelimelerimi geri ver olur mu?
Görürsün o zaman bende açan lalelerin nasil solduğunu..
Ve sana sustuğum gün dillenecek tüm çiçekler...
Her zerrene ben muhtaçken...
Döküleceksin gözbebeklerinden...
Kimseler bilmeyecek mor salkimli baharımı sakladığımı...
Sen dile geldin, kolay değil...
Bakışın yüreğe değdi, olacak gibi değil...
Yağarsın çisil çisil ....
Artık bu ateşte kurumam mümkün değil...!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!