anladım!
tam da şu anda anladım.
yere bir şeyler düşürmüştüm.
ama yine de devam etmiştim
eksikliğimle yaşamaya..
geri dönüp almayı ya istemedim.
ya da adını koyamadım eksikliğimin.
belki geriye dönsem de
bulamayacağımı biliyordum
kaybettiğimin, gülen çocukluk resimlerim olduğunu.
daha iyi anlıyorum şimdi Edip Cansever'i okurken.
''güle mi düştü, suya mı,
yoksa gürültüye mi düştü ''bilmiyorum.
benim de çocukluk resimlerim...
Kayıt Tarihi : 18.1.2013 09:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!