Ederlezi Şiiri - Feyzullah Evcil

Yanıyor yürek,nasıl anlatacağım bir bilsem....
İki dudak arasından çıkmıyor sözler,
Düğümlenmiş...
Bir karanfile bağlamışım geleceğimi....
Kalbimi koymuşum altına..
Baş eğik bekliyorum geleceğimi...
EDERLEZİ'den umud umuyorum....
Ne kadar acı degilmi?
Çaresizliğin çaresizliğinde....
Geçiyorum kendimden;
Taç yapraklı karanfil bahçelerinin üzerinden
Mavi bulutlara doğru süzülüyorum
EDERLEZİ'ye doğru...
Diyorlarki mavi denize de uğra...
Uğramazsan varamazsın ederleziye....
Çıkıyorum mavi denizlerin uçsuz bucaksız yolculuğuna...
Bu seyir esnasında;
Masmavinin görkemine, güzelliğine vuruluyorum.
Yalvarıyorum yalnızlığımı al benim diye....
Git! git! diyor ederleziye....
Yolun uzun olacak biliyorum
Sonunda varacaksın diyor.
Mercan kayalıklarının üzerine oturmuş,
Masmavinin anası güzeller güzeli deniz kızı,
Kadife yumuşaklığındaki sesiyle
Sev diyor aşk ateşini, yan kavrul ateşte piş,
Dara düş olsanda korkma yürü yolunda.....
Yeme,içme diyor..
Doyacaksın: ederlezinin görkemli güzelliğinin rayihasına.
Kalbimin ateşi yavaşlıyor az da olsa.
Yeniden başlıyorum şevkle azimle yolculuğuma....
Birden geri dönüyorum denizlerin, deniz kızının yanına...
Soruyorum EDERLEZİ'yi gördün mü?
Evet gördüm diyor senin karanfilini..
Ortası ela gözlü.
Taç yaprakları sarı şaç biçiminde.
Duruşu dimdik, bir şahin gibi edalı...
Ama o bir tane.
Zor olacak onu bulman...
Bulursan eğer,hayat verecek sana kokusuyla...
Görünce eriyecek kalbin...
Bir yandan da güç verecek sana.
Belki dayanamıyacaksın güzelliğine...
Demde bul serinliği o esnada
Hü de doluyu içerken....
Veda ediyorum denizlerin anası, görkemli, güzel deniz kızına
Yeniden başlıyorum yolculuğuma...
Hiç bitmeyecekmiş gibi geliyor yolculuğum..
Kavuşamıyacağım belki ederleziye....
Düşünüyorum da hiç olmazsa niyet etmişim diyorum.
Yolunda ölürüm diyorum kalbime....
Kalbim: taç yapraklı güzel için ölmeye hazırım diyor.
Haydi diyor durma
Gayret diyor....
Devam ediyorum,süzülüyorum uçsuz bucaksız mavinin üzerinde
Bir an geliyor ki yolumun üzerine çıkıyorlar.....
Soruyorlar yolculuk nereye?
EDERLEZİ'ye diyorum......
Alıyorlar beni yanlarına...
Nereye gidiyoruz diyorum.....
EVCİLİ'ye diyorlar.
Konaklıyoruz evcili de.
Karanlık ve yangın var orada..
Orada imtihan olacaksın
EDERLEZİ'ye gitmek için......
Kabul ediyorum....
Kömür karasında,yangın da pişeceksin.
Döneceksin bir semazen gibi pervanede.
Bekliyeceksin ederlezinin yolunun açılmasını.
Dediler şimdi gel kendine...
Yüreğin gece...
Konakla, bekle zamanı....
Düşün karanfiline ne diyeceğini gece zamanında.......
Ederlezinin ruhunda şafağın sökmesini bekle...
De ki gönül ziyeretine geldim...
Belki de diyecek ki o zaman...
Senin gönlün yaz.....
Ben bahar gönüllüyü sevdalıyı bekliyorum....

*Deki*
Yanar mum oldu kalbim
Sana ben gönül verdim
Yaz da olsa ol kalbim
Aşkın kapısına geldim
*Dedi
Kapım bahardır benim
Yaz'a dayanmaz ben'im
Girme kapım içeri,
Yaz ayrılık getiri
*Deki*
Karanfil olmaz sarı
Bahara vermem narı
Al canım ister isen
Cana serp artık kar'ı...

Dedi uğurlar ola,
Yılma baş koy bu yola
Gelen şafak sökende
Pervane ol çık yola
**Dedim**
Kalp söküldü yerinden
Acı geldi derinden
EVCİLİ'nin ölümü
EDERLEZİ elinden.

Feyzullah evcil

22 mayıs pazar yıl 2011