Ederlezi 12 Şiiri - Feyzullah Evcil

Adam uzandı yeşil yosundan yatağa,
Gözleri deniz atlarına ilişti.
Hareketlenmişlerdi.
Dediler adama denizlerimizin anası geliyor.
Adam kalktı ve topladı kendini.
Oturdu öylece.
Denizin anası geldi.
Oturdu yanına.
Dedi
Adamların hası nasılsın?
İyiyim dedi adam.
Ederleziyi düşünüyorsun değilmi dedi.
Evet dedi adam.
Yolun çok uzun dedi.
Yanıyorsun dedi,
Ve üfledi,
Taştan odasını hava ile doldurdu denizde yaşaması için adama.
Dedi! .
Yoruldun çok.
İstediğin kadar burada kalabilirsin.
Sana bir sır vericem.
Ederleziye kavuşman için,
Yeşil ve genç bir dal arıyacaksın,
Üzerinde zümrütten çiçek açacak tomurcuğu bulursan,
Ederlezi olacak o dal,
Filiz gibi,
Selvi boylu,
Güneş kadar sıcak,
Bulutlar kadar hafif,
yıldızlar kadar göz kamaştırıcı,
Ayın ondördü gibi zariftir ederlezi.
Sen daha gerçek ederleziyi göremedin.
Onun yansımasını gördün.
Adam irkildi birden..
O anda yanardağlar patladı içinde..
Gerçek ederleziyi görmek için her meşakkate katlanmaya an içti.

Bir türkü çığırdı!
*
Yeşili sevdim canan ederlezi
Isıttı kalbimi güzel gözleri
Deniz anası dedi yok benzeri
Zümrütten açan tomurcuk yarim
**
Filiz gibi selvi boylu tomurcuk
Belkide yıldızlaradır yolculuk
Bulursam olacak onla mutluluk
Ayın on dördü gibi güzel yarim
*
Denizin anası duygulandı.
İnşallah dedi.
çağırdılar uzaklardan
Beni.
Sen soluklan.
Zamanını ben haber vereceğim sana dedi.
Baba yunus seni alacak,
Denizin çırpıntısına bırakacak..
Baba sahin sana yol gösterir..
Ederlezini bulman için.

devamı ederlezi 13 te.