Bilinç kapanırken açılan rüya, zamanı aşan kan,
yüreği kaplayan ziya. Benden arta olanın dünyasında,
hiçlik şöleninde varlık üreten inşa.
Sesler evreninde yaşam zinciri, uzaklık, yakınlık, hep
aynı dava.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta