Kem sözün sahibine, sözünü yedirirdim.
Öfke her dem nedamet, nefsimi yendim sustum.
Had bilmeyen arsıza, haddini bildirirdim.
Edep kula bir nimet, edepten bildim sustum.
Her doğruyu her yerde, destursuz söylemedim.
Bir gönülü kırmayı, Kabe yıkmak belledim.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta